Bij de doorbraak van de tanden en kiezen wordt bij sommige kinderen duidelijk dat hun tanden er anders uitzien dan die van de meeste andere kinderen. Bij de tandarts wordt uitgelegd dat het glazuur niet goed is aangelegd. Er is sprake van amelogenesis imperfecta. Doordat de tanden niet mooi worden gevonden zien we dat patiënten minder vrij lachen en vaak ook minder aandacht aan hun gebit schenken.

Binnen amelogenesis imperfecta zijn verschillende typen te onderscheiden met hun eigen verschijningsvorm en hun eigen behandelstrategie.

Hier zien we het rough hypoplastic type bij een jongen van 18 jaar. De hoektanden braken niet vanzelf door. Deze zijn op zeer jonge leeftijd chirurgisch verwijderd. De verzorging van zijn gebit laat zeer te wensen over. Zijn tandvlees is ongezond, hij heeft vullingen en is door invasieve behandeling waarbij aangedaan glazuur verwijderd werd en eigen verwaarlozing ook een paar kiezen kwijt geraakt.

Voor de behandeling van het gebit van deze jongen werd geen tandweefsel opgeofferd. Oude restauraties in het bovengebit werden verwijderd en het gebit werd opgeruwd met puimsteen. Na het opbouwen van zijn boventanden durft hij weer breeduit lachen. Zijn ondertanden laat hij hierbij niet zien. Hij onderhoudt zijn gebit nu goed. Zijn tandvlees is gezond. Hij kan alles eten wat hij wil waarbij hij de ontbrekende kiezen niet mist. Het weer compleet maken van zijn gebit onder zou voor hem een lange onzekere weg zijn die te weinig zou toevoegen. Daarom is samen met de patiënt en de orthodontist besloten om na behandeling door de mondhygienist onder zo te laten.